Müminun suresi, Kur’an-ı Kerim’in 23. suresi olarak bilinir. Mekke döneminde inen bu sure 118 ayetten oluşur ve ismini, ilk ayetinde geçen “el-Mü’minun” kelimesinden alır. Arapça metninde müminlerin övgüyle bahsedilmesine atıf yapar. İçeriği, iman edenlerin temel özelliklerini ve imtihan sürecinde yaşanan hadiseleri konu edinir.
MÜMİNUN SURESİ NEDİR? Kimi bölümlerde Hz. Nuh’un gemi inşası veya diğer Peygamber kıssalarına dair bilgiler bulunur. Dini kaynaklarda Müminun suresinin, güçlü bir tevhid vurgusu ve ahiret inancına dair hatırlatmalar içerdiği ifade edilir. İslam inancında, bu surede bahsi geçen mümin niteliklerini yaşamaya özen göstermek teşvik edilir. Surenin mesajı, insanın yaratıcısıyla ve etrafındaki varlıklarla nasıl bir iletişim kurması gerektiği üzerine önemli örnekler barındırır. Anlatımında, insanın dünya ve ahiret dengesini gözetmesi gerektiği çok açık bir şekilde vurgulanır. Bu sure, iman prensiplerini desteklemesinin yanı sıra, müminlerin kurtuluş yolunda hangi vasıflara sahip olması gerektiğini tanıtır. MÜMİNUN SURESİNİ OKUMAK VE MÜMİNUN SURESİ DİNLEMEK Müminun suresi, inananlar tarafından hem okunarak hem de dinlenerek fayda sağlanacağına inanılan bir metindir. Dini kaynaklarda surelerin okunması kişinin kalbine huzur verebilecek bir ibadet olarak tarif edilir. Arapça metni okumak isteyenler, harflerin doğru telaffuzunu öğrenmek için Kur’an okuma bilgisine sahip olmalıdır. Sesli dinlemek ise Arapça telaffuzu güçlendirmeye yardımcı olur. Ayrıca, kalpte manevi bir atmosfer oluşturduğu düşünülür. Bazı alimler, anlam üzerinde tefekkür ederek okumanın önemi üzerinde durur. Bu sure, müminlerin niteliklerini ve dünya hayatındaki imtihan hallerini anlatır; dinleyenin veya okuyan kişinin iman tazelemesine ve kendini sorgulamasına kapı aralayabilir. Müminun suresinin ahirete dair hatırlatıcı yönü, onu sıklıkla dinlenen sureler arasına dâhil eder. Dini inançlara göre, bu manevi yolculukta sureyi düzenli dinlemek ve okumak, kalpleri manen besleyerek olumlu etkiler ortaya çıkarabilir.
Bu başlık altında, Müminun suresinin Arapça orijinal metninin tamamı paylaşılır. Dini kaynaklarda surelerin eksiksiz okunması önerilir. Aşağıda, tefsir ve meal metninde geçtiği şekilde Arapça orijinali yer alır:بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ أُولَئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُونَ ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ فَأَنْشَأْنَا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِينَ وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنْتَ وَمَنْ مَعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ وَقَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ وَلَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنْتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً فَبُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ كُلَّمَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ فَبُعْدًا لِقَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِينٍ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ وَإِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِينَ نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ بَلْ لَا يَشْعُرُونَ إِنَّ الَّذِينَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ وَالَّذِينَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِنْ دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِمْ بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لَا تُنْصَرُونَ قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنْكِصُونَ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جَاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِكْرِهِمْ مُعْرِضُونَ أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِنْ وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَٰهٍ إِذًا لَذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ وَإِنَّا عَلَىٰ أَنْ نُرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ Bu Arapça metin, sureyi orijinal haliyle eksiksiz şekilde içermektedir. Harflerin doğru telaffuzuna özen gösterilmelidir. Anlamını öğrenmek için de meallere ve tefsir kaynaklarına başvurulabilir.
Bu başlık altında, Müminun suresinin (1-118. ayetler) Latin harflerle okunuşu eksiksiz biçimde yer alır. Dini kaynaklarda surenin Arapça metnini okuyamayanlar için böyle bir transliterasyon yöntemi tavsiye edilir. Her ne kadar Latin harflerle yazılışı, Arapça’daki bütün sesleri tam karşılamasa da başlangıç seviyesinde olanlara yardımcı olabilir. Daha ileride, sureyi Arapça harfleriyle okumak ve doğru telaffuz için bilen bir hocadan destek almak önerilir. Bu surenin ana konusu, kurtuluşa eren müminlerin davranışları ve peygamberlerin yaşadığı imtihanlardır. Aşağıdaki satırlarda her ayetin Türkçe okunuşu ayrı satır halinde sıralanmıştır. Metin, 118 ayeti kapsamaktadır:Bismillâhirrahmânirrahîm Kad eflehal mu’minûn Ellezîne hum fî salâtihim hâşi’ûn Vellezîne hum anil lagvi mu’ridûn Vellezîne hum liz-zekâti fâ’ilûn Vellezîne hum lifurûcihim hâfizûn İllâ alâ ezvâcihim ev mâ meleket eymânuhum fe innehum ğayru melûmîn Fe menibtegâ verâe zâlike fe ulâike humu’l-âdûn Vellezîne hum li emânâtihim ve ahdihim râ’ûn Vellezîne hum alâ salavâtihim yuhâfizûn Ulâike humu’l-vârisûn Ellezîne yerisunel firdevse hum fîhâ hâlidûn Ve lekad halaknâl insane min sulâletin min tîn Summe cealnâhu nutfeten fî karârin mekîn Summe halaknennutfete alakaten fe halaknel alakate mudgaten fe halaknel mudgate ızâmen fe kesevnâl ızâme lahmen summe enşe’nâhu halkan âhar, fe tebârakallâhu ahsenul hâlikîn Summe innekum ba’de zâlike le meyyitûn Summe innekum yevmel kıyâmeti tub’asûn Ve lekad halaknâ fevkakum seb’a tarâika ve mâ künnâ anil halkı gâfilîn Ve enzelnâ mines semâi mâen bi kaderin fe eskennâhu fil ardı ve innâ alâ zehâbin bihi lekâdirûn Fe enşe’nâ leküm bihi cennâtin min nahîlin ve a’nâb, leküm fîhâ fevâkihu kesîratün ve minhâ te’kulûn Ve şeceraten tahrucu min Tûri seynâe tembutu bid duhni ve sıbğın lil âkilîn Ve inne lekum fil en’âmi le ıbreh; nuskîküm mimmâ fî butûnihâ ve leküm fîhâ menâfi’u kesîratün ve minhâ te’kulûn Ve aleyhâ ve alel fulki tuhmelûn Ve lekad erselnâ Nûhan ilâ kavmihî fe kâle yâ kavmi’budûllâhe mâ lekum min ilâhin ğayruh, e fe lâ tettekûn Fe kâlel meleullezîne keferû min kavmihî mâ hâzâ illâ beşerun mislukum yurîdu en yetefaddale aleykum, ve lev şâellâhu le enzele melâikeh, mâ semi’nâ bihâzâ fî âbâinel evvelîn İn huve illâ racülün bihi cinnetün fe terabbasû bihi hattâ hîn Kâle rabbi’nsurnî bimâ kezzebûn Fe evhaynâ ileyhi enisnaıl fulke bi a’yüninâ ve vahyinâ, fe izâ câe emrunâ ve fâra’t tennûru feslük fîhâ min külli zevceyni isneynî ve ehleke illâ men sebekâ aleyhil kavlü minhüm, ve lâ tuhâtibnî fîllezîne zalemû, innehum muğrakûn Fe izesteveyte ente ve men me’ake alel fulki fe kulil hamdü lillâhillezî neccânâ minel kavmiz zâlimîn Ve kul rabbi enzilnî münzelen mübâraken, ve ente hayrul münzilîn İnne fî zâlike le âyâtin ve in kunnâ le mübtelîn Summe enşe’nâ min ba’dihim karnen âharîn Fe erselnâ fîhim rasûlen minhüm eni’budûllâhe mâ lekum min ilâhin ğayruh, e fe lâ tettekûn Ve kâlel mele’u min kavmihillezîne keferû ve kezzebû bi likâil âhırati ve etrafnâhum fil hayâtid dünyâ, mâ hâzâ illâ beşerun mislukum ye’kulu mimmâ te’kulûne minhü ve yeşrabü mimmâ teşrabûn Ve le’in eta’tum beşeren mislekum innekum izen le hâsirûn E yeıdüküm ennekum izâ mittüm ve küntüm turâben ve ızâmen ennekum muhracûn Heyhâte heyhâte limâ tûadûn İn hiye illâ hayatuned dünyâ, nemûtu ve nahyâ, ve mâ nahnu bi meb’ûsîn İn huve illâ racülüniftera alallâhi keziben, ve mâ nahnu lehu bi mü’minîn Kâle rabbi’nsurnî bimâ kezzebûn Kâle ammâ kalîlin le yusbihunne nâdimîn Fe ehazethumus sayhatu bil hakkı fe cealnâhum guse’an, fe bu’den lil kavmiz zâlimîn Summe enşe’nâ min ba’dihim kurûnen âharîn Mâ tesbiku min ümmetin ecelehâ ve mâ yeste’hırûn Summe erselnâ rusülenen tatrâ, kulle mâ câe ümmeten rasuluhâ kezzebûh, fe etba’nâ ba’dahum ba’dan, ve cealnâhum ehâdîs, fe bu’den li kavmin lâ yü’minûn Summe erselnâ mûsâ ve ehâhu hârûne bi âyâtinâ ve sultâni mübîn İlâ fir’avne ve meleihî festekberû ve kânû kavmen âlîn Fe kâlû e nü’minu li beşereyni mislinâ ve kavmuhumâ lenâ âbidûn Fe kezzebûhumâ fe kânû minel mühlekin Ve lekad âteynâ mûsel kitâbe leallehum yehtedûn Ve cealnâbne meryeme ve ummehû âyeten ve âveynâhumâ ilâ rabvetin zâti karârin ve ma’în Yâ eyyüher rusülü kulû minet tayyibâti va’melû sâlihan, innî bimâ ta’melûne alîm Ve inne hâzihî ümmetukum ümmeten vâhideten ve ene rabbukum fettekûn Fete kattâû emrehum beynehum zuberâ, kullu hizbin bimâ ledeyhim ferihûn Fe zerhum fî ğamratihim hattâ hîn E yahsebûne ennemâ nümidduhum bihi min mâlin ve benîn Nüsâriu lehum fil hayrât, bel lâ yeş’urûn İnnellezîne hum min haşyeti rabbihim müşfikûn Vellezîne hum bi âyâti rabbihim yu’minûn Vellezîne hum bi rabbihim lâ yüşrikûn Vellezîne yu’tûne mâ âtev ve kulûbuhum veciletun ennehum ilâ rabbihim râci’ûn Ulâike yüsâriûne fil hayrâti ve hum lehâ sâbıkûn Ve lâ nükellifu nefsen illâ vüs’ahâ, ve ledeynâ kitâbun yantikü bil hakkı ve hum lâ yuzlemûn Bel kulûbuhum fî ğamratin min hâzâ ve lehum a’mâlun min dûni zâlike hum lehâ âmilûn Hattâ izâ ehaznâ mütrefîhim bil azâbi izâ hum yec’erûn Lâ tec’erûl yevme, innekum minnâ lâ tunsarûn Kad kânet âyâtî tütlâ aleykum fe küntüm alâ a’kâbikum tenkisûn Müstekbirîne bihî sâmiran tehcurûn E fe lem yeddebberûl kavle em câehum mâ lem ye’ti âbâehumul evvelîn Em lem ya’rifû rasûlehum fe hum lehu münkirûn Em yekûlûne bihî cinneh, bel câehum bil hakkı ve ekserehum lil hakkı kârihûn Ve levittebea’l hakku ehvâehum le fesedetis semâvâtu vel ardu ve men fîhinn, bel eteynahum bi zikrihim fe hum an zikrihim mu’ridûn Em tes’eluhum harcen, fe harâcü rabbike hayrun ve huve hayrur râzikîn Ve inneke le ted’uhum ilâ sırâtın müstekîm Ve innellezîne lâ yu’minûne bil âhırati anis sırâti lenâkibûn Ve lev rahimnâhum ve keşefnâ mâ bihim min durrin le leccû fî tuğyânihim ya’mehûn Ve lekad ehaznâhum bil azâbi fe mestekânû li rabbihim ve mâ yetedarrâûn Hattâ izâ fetahnâ aleyhim bâben zâ azâbin şedîdin izâ hum fîhi müblesûn Ve huvellezî enşee lekümü’s sem’a vel ebsâra vel ef’ideh, kalîlen mâ teşkurûn Ve huvellezî zeraekum fil ardı ve ileyhi tuhşerûn Ve huvellezî yuhyî ve yumît, ve lehuhtilâful leyli vennehâr, e fe lâ ta’kılûn Bel kâlû misle mâ kâlel evvelûn Kâlû e izâ mitnâ ve kunnâ turâben ve ızâmen, e innâ le meb’ûsûn Lekad vüıdnâ nahnu ve âbâunâ hâzâ min kablu, in hâzâ illâ esâtîrul evvelîn Kul li menil ardu ve men fîhâ in kuntum ta’lemûn Seyekûlûne lillâh, kul e fe lâ tezekkerûn Kul mer rabbus semâvâtis se’bi ve rabbul arşil azîm Seyekûlûne lillâh, kul e fe lâ tettekûn Kul mem biyedihî melekûtu kulli şey’in ve huve yucîru ve lâ yucâru aleyh in kuntum ta’lemûn Seyekûlûne lillâh, kul fe ennâ tüşharûn Bel eteynâhum bil hakkı ve innehum le kâzibûn Mettehazallâhu min veledin ve mâ kâne me’ahû min ilâhin, izen le zehebe kullu ilâhin bimâ halak, ve le alâ ba’duhum alâ ba’d, sübhânallâhi ammâ yesıfûn Âlimil ğaybi veş şehâdeti fe teâlâ ammâ yüşrikûn Kul rabbi imma türiyennî mâ yûadûn Rabbi fe lâ tec’alnî fil kavmiz zâlimîn Ve innâ alâ en nürıyeke mâ neıduhum le kâdirûn İdfa’ billetî hiye ahsenu’s seyyieh, nahnu a’lemu bimâ yesıfûn Ve kul rabbi e’ûzü bike min hemezâti’ş şeyâtîn Ve e’ûzü bike rabbi en yahdurûn Hattâ izâ câe ehadehumül mevt, kâle rabbirciûn Leallî a’melu sâlihan fîmâ terakt, kellâ innehâ kelimetun huve kâiluhâ, ve min verâihim berzahün ilâ yevmi yüb’asûn Fe izâ nufiha fîs sûr, fe lâ ensâbe beynehum yevmeizin ve lâ yetesâelûn Fe men sekulet mevâzînuhû fe ulâike humul müflihûn Ve men haffet mevâzînuhû fe ulâikellezîne hasirû enfusehum fî cehenneme hâlidûn Telfehu vücûhehumun nâr, ve hum fîhâ kâlihûn E lem tekün âyâtî tütlâ aleykum fe küntüm bihâ tukezzibûn Kâlû rabbenâ ğalebet aleynâ şıgvetunâ ve kunnâ kavmen dâllîn Rabbenâ ahricnâ minhâ, fe in udnâ fe innâ zâlimûn Kâlehśeû fîhâ ve lâ tükellimûn İnnehû kâne ferîkum min ibâdî yekûlûne, rabbenâ âmennâ fa’ğfir lenâ verhamnâ, ve ente hayrur râhimîn Fettehaztümûhum sihriyye, hattâ ensevkum zikrî ve küntüm minhüm tadhakûn İnnî cezeytuhumul yevme bimâ saberû, ennehum humul fâizûn Kâle kem lebistum fil ardı adede sinîn Kâlû lebisnâ yevmen ev ba’da yevmin, fes’elil âddîn Kâle in lebistum illâ kalîlen, lev ennekum kuntum ta’lemûn E fe hasibtum ennemâ halaknâkum abesen, ve ennekum ileynâ lâ türce’ûn Fe teâlâllâhul melikül hakk, lâ ilâhe illâ hu, rabbul arşil kerîm Ve men yed’u me’allâhi ilâhen âhar, lâ burhâne lehu bih, fe innemâ hisâbuhû inde rabbih, innehû lâ yüflihül kâfirûn Ve kul rabbiğfir verham, ve ente hayrur râhimîn Bu metin, 118 ayetin her birini Latin harflere aktarmıştır. Telaffuzda Arapça fonetik kurallara dikkat edilmelidir. Okuyan kişi, gerektiğinde bilen birinden yardım alarak hataları düzeltebilir. Surenin mesajını anlamak için meallere ve dini kaynaklarda yapılan açıklamalara başvurulabilir.
Müminun suresi, farklı baskılarda değişmekle beraber yaygın olarak kullanılan Diyanet İşleri Başkanlığı veya benzeri baskılı Mushaflarda genellikle 342 ve 343. sayfalar civarında yer alır. Mushaflardaki sayfa düzeni farklı basımlara göre ufak değişiklikler gösterebilir. Bazı nüshalarda 344. sayfanın başlangıcında da sure son ayetleri bulunabilir. Net sayfa bilgisi, basıma veya satır düzenine bağlı olduğu için tam kesinlik taşımaz. Yine de genel kayıtlarda, sure 23. sırada bulunması hasebiyle Hac suresinden sonra, Nur suresinden önce konumlanır. Dini kaynaklarda, "hangi sayfada?" sorusu için en kesin cevap, her baskının kendi fihristine bakmak şeklinde ifade edilir. Böylece, sayfa farklılıklarını görmek mümkündür. İsteyen, mealli bir Kur’an’dan bakarak kendi nüshasındaki sayfa numarasını da teyit edebilir. MÜMİNUN SURESİ KAÇ SAYFA? Müminun suresi 118 ayetlik bir metindir. Çoğu standart Mushaf düzeninde yaklaşık iki ila üç sayfa arasında bir hacim kaplar. Ancak basıma göre satır uzunluğu, yazı boyutu ve sayfa mizanpajı farklı olduğu için tam olarak “tek sayfa” veya “iki sayfa” gibi net bilgi vermek mümkün değildir. Bazı yaygın baskılarda iki sayfaya yayıldığı, bazı daha iri puntoyla basılan Mushaflarda üç sayfayı bulduğu görülür. Yine de ortalama olarak iki sayfa veya biraz fazlası şeklinde yorumlanır. Dini kaynaklarda, surelerin uzunluğu genellikle ayet sayısı ve iniş sırasına göre sıralanır; Müminun suresi, 118 ayeti ile orta-uzun kabul edilen bir suredir. Metnin okunması, satır sıklığı ve puntoya göre değişkenlik göstereceğinden herkes kendi nüshasında bakarak net sayfa miktarını görebilir. MÜMİNUN SURESİ FAZİLETİ VE SIRLARI NELERDİR? MÜMİNUN SURESİNİN FAYDALARI Dini kaynaklarda, Müminun suresinin manevi açıdan birçok faydasının olduğu anlatılır. Surenin başında müminlerin sıfatlarından söz eder ve kurtuluşa eren inananların temel özelliklerini sıralar. Bu özellikleri öğrenmek, kişinin hayatında uygulamaya çalışması gereken vasıfları pekiştirir. Surede Allah’ın azameti, kudreti ve ahiret gününe dair hatırlatmalar ön plandadır. Bazı rivayetlerde, bu sureyi düzenli okuyan veya anlamını tefekkür edenlerin kalplerine iman hassasiyetinin yerleşeceği, dünyevi boş işlerden uzak durmaya daha meyilli olacağı belirtilir. Surede Peygamber kıssaları da aktarıldığından, geçmiş toplulukların hatalarından ders almak hedeflenir. Faydasının, inancı güçlendirmek, ahirete hazırlığı hatırlatmak ve maddi-manevi durumlarda ruhu teselli etmek olduğu vurgulanır. Birey, suredeki kıssalardan ibret alırsa, kendi hayatında doğru davranışlar kazanmaya yönelebilir. MÜMİNUN SURESİ KAÇINCI CÜZ? Müminun suresi, Kur’an-ı Kerim’de 18. cüz içinde yer alır. Bu cüzün başlangıcı ve bitişi tam olarak birçok basımda belli ayetlerle ayrılır. Yaygın kabul gören cüz sıralamasına göre, 18. cüz Hac suresinin bir bölümünü ve Müminun suresinin de tamamını barındırır, ardından Nur suresi başlar. Bu yüzden, “Hangi cüzde?” sorusuna verilecek net yanıt, 18. cüz olduğudur. Dini kaynaklarda, cüzler genellikle Kur’an’ın 20 sayfalık taksimiyle bilinir; ancak surelerin tam kesişim noktaları bazen birkaç satır oynayabilir. Buna rağmen genel kabule göre Müminun suresinin 18. cüzün içinde bulunduğu bilgisi yaygındır.
Aşağıda, Müminun suresinin bütün ayetleri eksiksiz şekilde önce Arapça aslında, ardından Latin harflerle okunuşuyla birlikte sunulmuştur. Surenin 1’den 118’e kadar olan tamamı, Kur’an-ı Kerim’in 23. sırasında yer alır ve Mekke döneminde inmiştir. Bu sure, iman esaslarını vurgulayan, müminlerin özelliklerini özetleyen ve Peygamber kıssalarına geniş yer veren bir içeriğe sahiptir. Dileyen, Arapça metni üzerinde tefekkür edebilir veya Latin transkripsiyonu okuyarak telaffuza aşina olmaya çalışabilir. Sure, ahirete hazırlık, dünyevi imtihanlar ve ibadet bilinci gibi pek çok konuya dikkat çeker. Aşağıda, önce Arapça, sonra Latin harfli yazılış sıralanmıştır.Arapça Metin قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ إِلَّا عَلَى أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ فَمَنِ ابْتَغَى وَرَاءَ ذَلِكَ فَأُولَئِكَ هُمُ الْعَادُونَ وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ أُولَئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ سُلَالَةٍ مِنْ طِينٍ ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنْشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ ثُمَّ إِنَّكُمْ بَعْدَ ذَلِكَ لَمَيِّتُونَ ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ فَأَنْشَأْنَا لَكُمْ بِهِ جَنَّاتٍ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِينَ وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَاقَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنْتَ وَمَنْ مَعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ وَقُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِنْ كُنَّا لَمُبْتَلِينَ ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُمْ مِنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ أَفَلَا تَتَّقُونَ وَقَالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ وَلَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَرًا مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَخَاسِرُونَ أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنْتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ قَالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً فَبُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ثُمَّ أَنْشَأْنَا مِنْ بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ كُلَّمَا جَاءَ أُمَّةً رَسُولُهَا كَذَّبُوهُ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُمْ بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ فَبُعْدًا لِقَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُبِينٍ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ وَإِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ زُبُرًا كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مَالٍ وَبَنِينَ نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ بَلْ لَا يَشْعُرُونَ إِنَّ الَّذِينَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ وَالَّذِينَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنْطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِنْ دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِمْ بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ إِنَّكُمْ مِنَّا لَا تُنْصَرُونَ قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنْكِصُونَ مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ بَلْ جَاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِكْرِهِمْ مُعْرِضُونَ أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ مَا اتَّخَذَ اللَّهُ مِنْ وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَٰهٍ إِذًا لَذَهَبَ كُلُّ إِلَٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ وَإِنَّا عَلَىٰ أَنْ نُرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ وَقُلْ رَبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَنْ يَحْضُرُونِ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ
Latin Harflerle OkunuşBismillâhirrahmânirrahîm1. Kad eflehal mu’minûn2. Ellezîne hum fî salâtihim hâşi’ûn3. Vellezîne hum anil lagvi mu’ridûn4. Vellezîne hum liz-zekâti fâ’ilûn5. Vellezîne hum lifurûcihim hâfizûn6. İllâ alâ ezvâcihim ev mâ meleket eymânuhum fe innehum ğayru melûmîn7. Fe menibtegâ verâe zâlike fe ulâike humu’l-âdûn8. Vellezîne hum li emânâtihim ve ahdihim râ’ûn9. Vellezîne hum alâ salavâtihim yuhâfizûn10. Ulâike humu’l-vârisûn11. Ellezîne yerisunel firdevse hum fîhâ hâlidûn12. Ve lekad halaknâl insane min sulâletin min tîn13. Summe cealnâhu nutfeten fî karârin mekîn14. Summe halaknennutfete alakaten fe halaknel alakate mudgaten fe halaknel mudgate ızâmen fe kesevnâl ızâme lahmen summe enşe’nâhu halkan âhar, fe tebârakallâhu ahsenul hâlikîn15. Summe innekum ba’de zâlike le meyyitûn16. Summe innekum yevmel kıyâmeti tub’asûn17. Ve lekad halaknâ fevkakum seb’a tarâika ve mâ künnâ anil halkı gâfilîn18. Ve enzelnâ mines semâi mâen bi kaderin fe eskennâhu fil ardı ve innâ alâ zehâbin bihi lekâdirûn19. Fe enşe’nâ leküm bihi cennâtin min nahîlin ve a’nâb; leküm fîhâ fevâkihu kesîratün ve minhâ te’kulûn20. Ve şeceraten tahrucu min Tûri seynâe tembutu bid duhni ve sıbğın lil âkilîn21. Ve inne lekum fil en’âmi le ıbreh; nuskîküm mimmâ fî butûnihâ ve leküm fîhâ menâfi’u kesîratün ve minhâ te’kulûn22. Ve aleyhâ ve alel fulki tuhmelûn23. Ve lekad erselnâ Nûhan ilâ kavmihî fe kâle yâ kavmi’budûllâhe mâ lekum min ilâhin ğayruh, e fe lâ tettekûn24. Fe kâlel meleullezîne keferû min kavmihî mâ hâzâ illâ beşerun mislukum yurîdu en yetefaddale aleykum, ve lev şâellâhu le enzele melâikeh, mâ semi’nâ bihâzâ fî âbâinel evvelîn25. İn huve illâ racülün bihi cinnetün fe terabbasû bihi hattâ hîn26. Kâle rabbi’nsurnî bimâ kezzebûn27. Fe evhaynâ ileyhi enisnaıl fulke bi a’yüninâ ve vahyinâ; fe izâ câe emrunâ ve fâra’t tennûru feslük fîhâ min külli zevceyni isneynî ve ehleke illâ men sebekâ aleyhil kavlü minhüm, ve lâ tuhâtibnî fîllezîne zalemû innehum muğrakûn28. Fe izesteveyte ente ve men me’ake alel fulki fe kulil hamdü lillâhillezî neccânâ minel kavmiz zâlimîn29. Ve kul rabbi enzilnî münzelen mübâraken, ve ente hayrul münzilîn30. İnne fî zâlike le âyâtin ve in kunnâ le mübtelîn31. Summe enşe’nâ min ba’dihim karnen âharîn32. Fe erselnâ fîhim rasûlen minhüm eni’budûllâhe mâ lekum min ilâhin ğayruh, e fe lâ tettekûn33. Ve kâlel mele’u min kavmihillezîne keferû ve kezzebû bi likâil âhırati ve etrafnâhum fil hayâtid dünyâ, mâ hâzâ illâ beşerun mislukum ye’kulu mimmâ te’kulûne minhü ve yeşrabü mimmâ teşrabûn34. Ve le’in eta’tum beşeren mislekum innekum izen le hâsirûn35. E yeıdüküm ennekum izâ mittüm ve küntüm turâben ve ızâmen ennekum muhracûn36. Heyhâte heyhâte limâ tûadûn37. İn hiye illâ hayatuned dünyâ, nemûtu ve nahyâ, ve mâ nahnu bi meb’ûsîn38. İn huve illâ racülüniftera alallâhi keziben, ve mâ nahnu lehu bi mü’minîn39. Kâle rabbi’nsurnî bimâ kezzebûn40. Kâle ammâ kalîlin le yusbihunne nâdimîn41. Fe ehazethumus sayhatu bil hakkı fe cealnâhum guse’an, fe bu’den lil kavmiz zâlimîn42. Summe enşe’nâ min ba’dihim kurûnen âharîn43. Mâ tesbiku min ümmetin ecelehâ ve mâ yeste’hırûn44. Summe erselnâ rusülenen tatrâ; kulle mâ câe ümmeten rasuluhâ kezzebûh, fe etba’nâ ba’dahum ba’dan ve cealnâhum ehâdîs; fe bu’den li kavmin lâ yü’minûn45. Summe erselnâ mûsâ ve ehâhu hârûne bi âyâtinâ ve sultâni mübîn46. İlâ fir’avne ve meleihî festekberû ve kânû kavmen âlîn47. Fe kâlû e nü’minu li beşereyni mislinâ ve kavmuhumâ lenâ âbidûn48. Fe kezzebûhumâ fe kânû minel mühlekin49. Ve lekad âteynâ mûsel kitâbe leallehum yehtedûn50. Ve cealnâbne meryeme ve ummehû âyeten ve âveynâhumâ ilâ rabvetin zâti karârin ve ma’în51. Yâ eyyüher rusülü kulû minet tayyibâti va’melû sâlihan; innî bimâ ta’melûne alîm52. Ve inne hâzihî ümmetukum ümmeten vâhideten ve ene rabbukum fettekûn53. Fete kattâû emrehum beynehum zuberâ; kullu hizbin bimâ ledeyhim ferihûn54. Fe zerhum fî ğamratihim hattâ hîn55. E yahsebûne ennemâ nümidduhum bihi min mâlin ve benîn56. Nüsâriu lehum fil hayrât, bel lâ yeş’urûn57. İnnellezîne hum min haşyeti rabbihim müşfikûn58. Vellezîne hum bi âyâti rabbihim yu’minûn59. Vellezîne hum bi rabbihim lâ yüşrikûn60. Vellezîne yu’tûne mâ âtev ve kulûbuhum veciletun ennehum ilâ rabbihim râci’ûn61. Ulâike yüsâriûne fil hayrâti ve hum lehâ sâbıkûn62. Ve lâ nükellifu nefsen illâ vüs’ahâ, ve ledeynâ kitâbun yantikü bil hakkı ve hum lâ yuzlemûn63. Bel kulûbuhum fî ğamratin min hâzâ, ve lehum a’mâlun min dûni zâlike hum lehâ âmilûn64. Hattâ izâ ehaznâ mütrefîhim bil azâbi izâ hum yec’erûn65. Lâ tec’erûl yevme, innekum minnâ lâ tunsarûn66. Kad kânet âyâtî tütlâ aleykum fe küntüm alâ a’kâbikum tenkisûn67. Müstekbirîne bihî sâmiran tehcurûn68. E fe lem yeddebberûl kavle em câehum mâ lem ye’ti âbâehumul evvelîn69. Em lem ya’rifû rasûlehum fe hum lehu münkirûn70. Em yekûlûne bihî cinneh, bel câehum bil hakkı ve ekserehum lil hakkı kârihûn71. Ve levittebea’l hakku ehvâehum le fesedetis semâvâtu vel ardu ve men fîhinn; bel eteynahum bi zikrihim fe hum an zikrihim mu’ridûn72. Em tes’eluhum harcen; fe harâcü rabbike hayrun ve huve hayrur râzikîn73. Ve inneke le ted’uhum ilâ sırâtın müstekîm74. Ve innellezîne lâ yu’minûne bil âhırati anis sırâti lenâkibûn75. Ve lev rahimnâhum ve keşefnâ mâ bihim min durrin le leccû fî tuğyânihim ya’mehûn76. Ve lekad ehaznâhum bil azâbi fe mestekânû li rabbihim ve mâ yetedarrâûn77. Hattâ izâ fetahnâ aleyhim bâben zâ azâbin şedîdin izâ hum fîhi müblesûn78. Ve huvellezî enşee lekümü’s sem’a vel ebsâra vel ef’ideh; kalîlen mâ teşkurûn79. Ve huvellezî zeraekum fil ardı ve ileyhi tuhşerûn80. Ve huvellezî yuhyî ve yumît, ve lehuhtilâful leyli vennehâr; e fe lâ ta’kılûn81. Bel kâlû misle mâ kâlel evvelûn82. Kâlû e izâ mitnâ ve kunnâ turâben ve ızâmen, e innâ le meb’ûsûn83. Lekad vüıdnâ nahnu ve âbâunâ hâzâ min kablu, in hâzâ illâ esâtîrul evvelîn84. Kul li menil ardu ve men fîhâ in kuntum ta’lemûn85. Seyekûlûne lillâh, kul e fe lâ tezekkerûn86. Kul mer rabbus semâvâtis se’bi ve rabbul arşil azîm87. Seyekûlûne lillâh, kul e fe lâ tettekûn88. Kul mem biyedihî melekûtu kulli şey’in ve huve yucîru ve lâ yucâru aleyh in kuntum ta’lemûn89. Seyekûlûne lillâh, kul fe ennâ tüşharûn90. Bel eteynâhum bil hakkı ve innehum le kâzibûn91. Mettehazallâhu min veledin ve mâ kâne me’ahû min ilâhin; izen le zehebe kullu ilâhin bimâ halak, ve le alâ ba’duhum alâ ba’d, sübhânallâhi ammâ yesıfûn92. Âlimil ğaybi veş şehâdeti fe teâlâ ammâ yüşrikûn93. Kul rabbi imma türiyennî mâ yûadûn94. Rabbi fe lâ tec’alnî fil kavmiz zâlimîn95. Ve innâ alâ en nürıyeke mâ neıduhum le kâdirûn96. İdfa’ billetî hiye ahsenüs seyyieh; nahnu a’lemu bimâ yesıfûn97. Ve kul rabbi e’ûzü bike min hemezâtiş şeyâtîn98. Ve e’ûzü bike rabbi en yahdurûn99. Hattâ izâ câe ehadehumül mevt, kâle rabbirciûn100. Leallî a’melu sâlihan fîmâ terakt, kellâ innehâ kelimetun huve kâiluhâ, ve min verâihim berzahün ilâ yevmi yüb’asûn101. Fe izâ nufiha fis sûr, fe lâ ensâbe beynehum yevmeizin ve lâ yetesâelûn102. Fe men sekulet mevâzînuhû fe ulâike humul müflihûn103. Ve men haffet mevâzînuhû fe ulâikellezîne hasirû enfusehum fî cehenneme hâlidûn104. Telfehu vücûhehumun nâr, ve hum fîhâ kâlihûn105. E lem tekün âyâtî tütlâ aleykum fe küntüm bihâ tukezzibûn106. Kâlû rabbenâ ğalebet aleynâ şıgvetunâ ve kunnâ kavmen dâllîn107. Rabbenâ ahricnâ minhâ fe in udnâ fe innâ zâlimûn108. Kâlehśeû fîhâ ve lâ tükellimûn109. İnnehû kâne ferîkum min ibâdî yekûlûne, rabbenâ âmennâ fağfir lenâ verhamnâ, ve ente hayrur râhimîn110. Fettehaztümûhum sihriyye, hattâ ensevkum zikrî ve küntüm minhüm tadhakûn111. İnnî cezeytuhumul yevme bimâ saberû, ennehum humul fâizûn112. Kâle kem lebistum fil ardı adede sinîn113. Kâlû lebisnâ yevmen ev ba’da yevmin, fes’elil âddîn114. Kâle in lebistum illâ kalîlen, lev ennekum kuntum ta’lemûn115. E fe hasibtum ennemâ halaknâkum abesen, ve ennekum ileynâ lâ türce’ûn116. Fe teâlâllâhul melikül hakk, lâ ilâhe illâ hu, rabbul arşil kerîm117. Ve men yed’u me’allâhi ilâhen âhar, lâ burhâne lehu bih, fe innemâ hisâbuhû inde rabbih, innehû lâ yüflihül kâfirûn118. Ve kul rabbiğfir verham, ve ente hayrur râhimînBu sure, iman temelli mesajlar ve ahiret bilinciyle ilgili uyarıları içerir. Baş kısmında namaz, iffet ve emanet gibi konular, ortalarında Peygamber kıssaları, son bölümlerde ise ölümü hatırlatan sahneler göze çarpar. Böylece Müminun suresi, inananların doğruluk ve kulluk bilincinde ilerlemesini destekleyen kapsamlı bir öğüt ve hatırlatma metnidir.
Bu sureyi ezberlemek isteyenler, öncelikle kısa bölümlere ayırma yöntemini benimseyebilir. Her bölümün birkaç ayet olacak şekilde bölünmesi, öğrenmeyi kolaylaştırır. Ardından düzenli tekrar önem taşır; gün içinde birkaç kez okuma ve sesli tekrar, hafızada kalıcılığı artırabilir. Dini kaynaklarda tavsiye edilen bir yöntem de, duydukça tekrar etme metodudur: ses kaydı veya Kur’an okuyuşu dinlenirken ayetleri eşlik ederek tekrarlamak. Harflerin doğru telaffuzu için bir hocadan veya güvenilir ses kaydından destek alınması önemlidir. Ezberlenecek pasajın anlamını öğrenmek de motivasyonu yükseltir. Bu sayede, hem sureyi ezberlemek kolaylaşır hem de içerdiği mesajlar kalpte daha derin yer eder. Ezber bittikten sonra, düzenli olarak tekrarlamak sureyi unutmamak için gereklidir. Bu sürekli pratik, ezberin canlı kalmasını sağlar. MÜMİNUN SURESİ MEALİ NEDİR? MÜMİNUN SURESİNDE NELERDEN BAHSEDİLMEKTEDİR? Meal, Kur’an-ı Kerim metninin başka bir dile sade bir şekilde aktarılmasıdır. Müminun suresi meali incelendiğinde, en başta “iman edenlerin mutlaka kurtuluşa ereceği” ifadesi öne çıkar. Bu kurtuluşun anahtarı olarak namazda huşu, gereksiz söz ve işlerden uzaklaşma, zekâtı verme, iffetini koruma ve emanetlere riayet etme gibi konular yer alır. Sure, Hz. Nuh’un kıssasına ve diğer bazı topluluklara da değinir, onların inkâr sebebiyle uğradıkları akıbetlerden ders almaya çağırır. Ayrıca insanın yaratılış safhaları, anne karnındaki oluşum süreci ve nihayetinde ölümle başlayacak olan ahiret hayatı vurgulanır. Mealinde, ibret almaya ve kulluğu ihmal etmemeye yönelik pek çok hatırlatma bulunur. İnanan kalplerin, ilahi mesajları daha net kavrayabilmesi için bu meal doğrultusunda düşünmek tavsiye edilir. MÜMİNUN SURESİ DİĞER ADI NEDİR? Müminun suresi, genel bilinen adıyla böyledir ve yaygın kaynaklarda başka bir isimle anılmaz. Bazı surelerin farklı isimleri varken, Müminun suresi daha çok “Mü’minûn” şeklinde kayıtlarda yer alır. Herhangi bir tarihsel kaynakta veya tefsirde sureden bahsedilirken alternatif bir isim kullanılmaz. Ancak sure, içerik bakımından “müminlerin özellikleri” anlamıyla anılır. Fakat yaygın kabul gören ve literatürde bilinen resmî ismi “Müminun suresi”dir. Bu nedenle, “diğer adı nedir?” sorusu için verilebilecek net bir karşılık bulunmamaktadır. Dini kaynaklarda sureye dair detaylı bilgi aranırken, sadece bu isim üzerinden incelenir. Dolayısıyla Kur’an’daki yerleşik ismiyle anılması tercih edilir. MÜMİNUN SURESİ TEFSİRİ NEDİR? Tefsir, Kur’an ayetlerinin derinliklerine inerek açıklanmasıdır. Müminun suresi tefsiri, ayetlerin iniş sebebini, dil ve anlam yapısını ve içerdiği ibretleri inceleyen kapsamlı bir çalışmadır. Tefsir kaynaklarında, her ayet tek tek ele alınarak konunun tarihi arka planı, müfessirlerin yorumları ve Hz.Peygamber’in sözleriyle bağlantıları anlatılır. Bu surede özellikle “iman edenlerin vasıfları”, “kıyamet gününde yaşanacaklar” ve “Peygamber kıssaları” öne çıkar. Tefsirin amacı, surede işaret edilen mesajları hayatın içinde uygulamaya dönük şekilde açıklamaktır. İnsanın yaratılış aşamalarından bahseden kısımların, Allah’ın kudretini vurgulaması yönü tefsirde sıkça üzerinde durulan noktalardandır. Aynı şekilde, geçmiş kavimlerin helakıyla ilgili ibretlik olaylar da tefsirde ele alınır. Böylece Müminun suresi, Allah’ın yoluna uymamanın sonuçlarını net biçimde gösterir.
Dini kaynaklara göre, Müminun suresi hem manevi huzur elde etmek hem de müminlerin yol gösterici niteliklerinden ilham almak için okunur. Surede anlatılan iman esasları, ahlakî ilkeler ve Peygamber kıssaları, inananlar için yol haritası gibidir. Kişi, sureyi okuyarak öz eleştiri yapabilir ve ahirete hazırlanma bilincini tazeleyebilir. Namazlarda da bazı kimseler, bu sureyi kısmen veya ayet ayet okur. İman edenlerin kurtuluşu teması, sureyi motive edici bir okumaya dönüştürür. Boş sözlerden kaçınma, zekâtı verme gibi pratik ilkeler sayesinde, sure sadece teorik değil günlük hayata dair de dersler sunar. Böylelikle, ne için okunur sorusuna verilecek cevap, hem manevi destek hem de ahlakî yöneliş olarak özetlenebilir. Aynı zamanda, hadislerde yer alan tavsiyelerde Kur’an okunuşunun faziletli olduğu belirtilir ve Müminun suresi de bunun bir parçasıdır. MÜMİNUN SURESİ KAÇ AYETTİR? Müminun suresi toplam 118 ayetten oluşur. Mekke’de inmiş olan ve “el-Mü’minun” ismiyle anılan bu sure, orta uzunluktaki sureler arasında kabul edilir. Dini kayıtlarda ayet sayısı konusunda herhangi bir ihtilaf bulunmaz, bütün meşhur Mushaflarda 118 ayet olarak geçer. Özellikle namazlarda belli kısımları okunan bu sure, iman ve ahirete dair konuları detaylı biçimde işler. Sure, güncel Mushaflarda Hac suresinden sonra, Nur suresinden önce yer alır. İniş sırasına göre de farklı bir konumda bulunsa da, elimizdeki Kur’an düzeninde 23. sıradadır. Ayetlerde, müminlerin dünyadaki tavırlarına ve kıyamet günündeki hallerine geniş yer verilir. İnananlar, suredeki mesajlara bakarak kendi iman çizgisini sağlamlaştırma fırsatı yakalar. MÜMİNUN SURESİ ABDESTSİZ OKUNUR MU? Kur’an ayetlerinin abdestli veya abdestsiz okunmasına dair farklı görüşler olsa da, Mushaf’a el sürmek konusunda genellikle abdestli olmak gerektiği üzerinde durulur. Dini kaynaklarda, sureyi ezberden okumak konusunda abdest şartı bulunmadığına dair görüşler yaygındır; ancak saygı maksadıyla abdestli olmak tavsiye edilir. Yine de günümüz pratiklerinde, mobil uygulamalardan veya bilgisayardan sure okunurken de temiz ve uygun bir hâlde bulunmak önerilir. Dileyen, kalbinde duymaya ya da dilinde zikretmeye her hâlükârda devam edebilir. Fakat Mushaf’ı eline alma ve doğrudan dokunma noktasında, abdestli olmak yaygın bir uygulamadır. İhtilaflar olsa da, büyük çoğunluk, adaba riayet etmenin sevap yönünü vurgular. Sonuç olarak, “abdestli okunmalı mı?” sorusuna cevaben, en uygun yaklaşımın temiz hâlde okumak olduğu öne çıkar. MÜMİNUN SURESİ KAÇ DEFA OKUNMALI? Müminun suresinin kaç defa okunması gerektiğiyle ilgili kesin bir sayı hadislerde geçmez. Birey, manevi ihtiyaç hissettiğinde veya düzenli sure okuma alışkanlığını sürdürdüğünde Müminun suresini istediği kadar okuyabilir. Kimi kimseler, belli durumlarda huzur bulmak amacıyla bu sureyi birkaç kez tekrarlamayı tercih edebilir. Dini kaynaklarda surelerin belirli bir sayı ile okunmasının faziletine dair rivayetler olsa da, bunların bir kısmı sağlam dayanaklara oturmaz. Bu nedenle, “her gün bir kez” veya “haftada bir kere” gibi şahsi programlar uygulanabilir. Nihai maksat, surenin mesajını anlamak ve hayatı o mesaj etrafında şekillendirmektir. Böylece okuyuş sayısından çok, suredeki değerlerin kalplerde yer etmesi ön plana çıkar. Bu yaklaşım, İslam alimlerinin sıkça dile getirdiği hususlardan biri olarak bilinir.
“Müminun suresi Latince Okunuşu” ifadesi, Arapça metnin latin harflerine transkripsiyonu anlamına gelir. Bu başlığın detayları, daha önce “MÜMİNUN SURESİ ARAPÇA OKUNUŞU ve YAZILIŞI” bölümünde verilmiştir. Orada tam metin halindeki Latin harfli versiyon, ayet ayet sıralanmıştır. Bu yöntem, Arapçaya aşina olmayanlar için kelimelerin telaffuzunu kolaylaştırır. Yine de, Kur’an’ı tam anlamıyla okumak isteyenlerin, Arap harflerine aşina olması ve mahreçleri doğru öğrenmesi önerilir. Çünkü Latin harfleri, Arapçadaki seslerin tamamını yansıtmayabilir. Dolayısıyla Latin harfli okuyuş, sadece bir yardımcı adımdır. Asıl önem taşıyan, sureyi asıl dilinde öğrenme ve mümkünse doğru telaffuzla okuyabilme çabasıdır. MÜMİNUN SURESİ NE ZAMAN OKUNUR? Kur’an’ın herhangi bir suresi için gün veya zaman kısıtlaması yoktur. İslam geleneğinde her sure, günün her saatinde okunabilir. Kimileri sabah namazından sonra, kimileri akşam saatlerinde ya da yatmadan önce okumayı tercih eder. Özel bir vakit zorunluluğu olmamakla beraber, bazı müminler cuma gecesi veya kandil geceleri gibi manevi değeri yüksek zamanlarda sureye yönelir. Dini kaynaklarda surelerin belli vakitlerde okunuşu ilgili rivayetlere rastlansa da, Müminun suresi için net ve sabit bir zaman kaydı yoktur. Asıl olan, düzenli bir okuma alışkanlığı oluşturmak ve surenin mesajlarını hayatın her anına taşımaktır. Bu yüzden “ne zaman okunur?” sorusunun cevabı, inananların iç dünyasındaki manevi isteklere ve programlara göre değişir. MÜMİNUN SURESİNDEN SONRA OKUNACAK DUA Müminun suresinin bitiminde belirli bir duanın okunmasına dair net bir rivayet ya da zorunluluk bulunmaz. Bazı kimseler, surelerin ardından Peygamberimiz’in (Allah’ın selamı üzerine olsun) tavsiye ettiği genel duaları veya kendi dillerinde niyazları okuyabilir. Bu dualarda “Rabbim! Bizi bağışla, bizi imanını yaşayıp koruyan kulların arasına dâhil et” gibi niyetler sıkça yer alır. Özellikle surede bahsi geçen müminlerin vasıflarını kazanmayı istemek, yaygın bir uygulamadır. Dini kaynaklarda, her sure okunuşu sonrasında samimi bir kalple dua etmenin Allah katında değerli olduğu anlatılır. Bu bakımdan, Müminun suresi bittikten sonra, Kur’an’ın öğütlerine uygun şekilde bağışlanma, hidayet ve hayır istemek dua şeklinde özetlenebilir. Özel formülasyona dair bir şart bulunmaz, isteğe göre farklı dualar da yapılabilir. HER GÜN MÜMİNUN SURESİ OKUMANIN FAZİLETİ Her gün Müminun suresi okumak, kalpte manevi bir sürekli hatırlatma etkisi doğurur. Sure, müminlerin özelliklerini ve ahirete dair uyarıları içeren ayetlerle dolu olduğu için, düzenli tekrar kişi için yararlı olabilir. Dinî kaynaklarda, sürekli Kur’an okuyanların kalp huzurunun arttığı, Allah’a olan yakınlıklarının güçlendiği şeklinde açıklamalar bulunur. Bu sure özelinde, “kurtuluşa eren müminler” temasının insanın davranışlarına olumlu katkısı olduğu ifade edilir. Her gün okumak, suredeki ilkelerle günlük yaşam arasında bağ kurma şansı sunar. Böylece, boş sözlerden kaçınmak, namazda huşu ve nefsi arındırma çabası daha sık hatırlanır. Fazileti, kişinin ahlaki ve ibadi anlamda diri kalmasını, Kur’an ile irtibatını güçlendirmesini sağlamaktır. Ancak bu tür bir uygulama, dinen zorunlu değil, gönüllü bir tercih olarak değerlendirilir.
Müminun suresi, Mekke döneminde inmiştir. Hicret öncesi yıllarda, müşriklerle yaşanan fikirsel mücadelenin ve tevhid davetinin yoğunluk kazandığı bir evrede nazil olduğu anlatılır. Bu dönem, peygamberlik görevini sürdüren Hz. Muhammed’in (Allah’ın selamı üzerine olsun) çevresindeki inançsız kesimi tevhide çağırdığı ve inananlara da sabır ve sebat önerildiği zamanlardır. Sure, müminlerin iç ve dış ahlakına, Allah’a olan bağlılıklarına dair detaylı mesajlar vererek, o dönemin yeni oluşan İslam toplumuna yön vermiştir. İnanç esaslarının tam yerleşmesi, namaz, infak ve ahlak gibi konulardaki vurguların, Mekke’deki bu erken veya orta dönemdeki mücadele şartlarına uyduğu bilinmektedir. Bu tarihsel arka plan, surenin iman odaklı üslubunu daha iyi anlamayı sağlar. MÜMİNUN SURESİ HATMİ NASIL YAPILIR? Hatim, Kur’an’ın baştan sona okunmasıdır. Müminun suresi de bu hatim sürecinin içinde yer alır. Tek başına bir sure için “hatim” ifadesi kullanılmaz; hatim bütün Kur’an’ın bitirilmesidir. Kişi, Kur’an’ı okurken her sureye dikkat ve saygı göstermeli, anlamını kavramaya gayret etmelidir. Müminun suresine gelince, diğer surelerde olduğu gibi Arapça metnini okurken ayetler üzerinde durmak, gerektiğinde meale göz atmak tavsiye edilir. Bu şekilde yapılan hatim, sadece lafzen değil manen de bir yolculuğa dönüşür. Genellikle hatim programı içinde gün gün belli cüzler okunur; her cüzde, o cüzde yer alan sureler sırayla biter. Müminun suresi 18. cüz içinde okunduğundan, cüz sırasıyla gelindiğinde okunur. Sonunda hatim duası yapılır, bu dua tüm Kur’an’ı bitirmenin verdiği manevi hazzı içerir. MÜMİNUN SURESİNİN SON AYETİ 99 KERE OKUNUR NE DEMEK? Bazı halk inanışlarında veya tasavvufi geleneklerde belirli ayetlerin belli sayılarda okunmasına dair uygulamalar bulunabilir. Müminun suresinin son ayeti olan “Ve kul: rabbigfir verham ve ente hayrur rahimin” (118. ayet), “Rabbim! Bağışla ve merhamet et, merhametlilerin en hayırlısı sensin!” anlamına gelir. Bunu 99 kere veya farklı sayılarda okumanın, özel bir manevi isteğin kapısını aralayacağına inanılır. Bu tür uygulamalar, temeli tam doğrulanamayan rivayetlere de dayanabiliyor. Ancak kişi, dua ve zikir olarak bu ayeti fazlasıyla okumayı tercih edebilir. Neticede, dua ve zikirde belli sayılar seçmek kişinin özgür tasarrufudur. Dini kaynaklarda, “Mutlaka 99 defa okunmalı” şeklinde bir kesin emir bulunmaz. Yine de “99 kere okuma” alışkanlığı, Allah’ın Esmaü’l-Hüsna’sının 99 olduğuna atıfla bazen tercih edilir. Ama bu, bağlayıcı bir hüküm değildir; kişinin ihtiyarı doğrultusunda yapılan bir ibadet şeklidir.